อักษรควบกล้ำแท้ และ อักษรควบกล้ำไม่แท้
อักษรควบกล้ำ คือ คำที่มีพยัญชนะต้น ๒ ตัวประสมสระเดียวกัน โดยพยัญชนะตัวหลังเป็น ร, ล หรือ ว คำควบกล้ำแบ่งออกเป็น ๒ ประเภท ได้แก่
๑. คำควบกล้ำแท้
๒. คำควบกล้ำไม่แท้
๑. คำควบกล้ำแท้ เป็นคำที่มีพยัญชนะตัวหน้าเป็น ก ข ค ต ป ผ พ และพยัญชนะตัวหลังเป็น ร ล ว ออกเสียงควบกล้ำ เช่น
กราบพระ ขรุขระ ครอบครัว ตรากตรำ ปรับปรุง พร้อมเพรียง
กลมเกลียว กว้างขวาง ขวักไขว่ เคว้งคว้าง พลาดพลั้ง ผลีผลาม
๒. คำควบกล้ำไม่แท้ มีอยู่ ๒ ประเภท ได้แก่
๒.๑ คำควบกล้ำไม่แท้ที่มีพยัญชนะตัวหน้าเป็น ซ ศ ส พยัญชนะตัวหลังเป็น ร ให้ออกเสียงเฉพาะพยัญชนะ ตัวหน้า เช่น
เสร็จ อ่านว่า เส็ด
จริง อ่านว่า จิง
ปราศรัย อ่านว่า ปรา – ไส
๒.๒ คำควบกล้ำไม่แท้ที่มีพยัญชนะตัวหน้าเป็น ท พยัญชนะตัวหลังเป็น ร ให้ ออกเสียง ทร เป็น ซ
ทราย อ่านว่า ซาย
ทรัพย์ อ่านว่า ซับ
ทราบ อ่านว่า ซาบ
http://krufon.weebly.com/362936333585362536193588362336103585362136573635364936073657364936213632362936333585362536193588362336103585362136573635365236173656364936073657.html
https://www.youtube.com/watch?v=anNhoroDho8
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น